W niedzielę, 6 września, zapraszamy na uroczystość odpustową ku czci naszej patronki, Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, tradycyjnie zwanej uroczystością Matki Bożej Siewnej. O godzinie 12.00 zostanie odprawiona uroczysta suma odpustowa, której będzie przewodniczył kanclerz Kurii Diecezjalnej ks. Jan Babik. Z racji uroczystości Narodzenia Matki Bożej po Mszy świętej będzie obrzęd błogosławieństwa dzieci. Będzie także poświęcone ziarno pod nowy zasiew. Nasz odpust połączony jest z dożynkami parafialnymi. W procesji dziękczynnej będą niesione wieńce dożynkwe i chleb. Niestety z powodu epidemii nie będzie organizowany tradycyjny festyn z poczęstunkiem wszystkich uczestników.
Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, 8 września, przypada na czas siewów ozimych, dlatego gospodarz, który na ten dzień nie ukończył siewów, a zaraz po tym dniu nie wziął się do siewu pszenicy, uważany był kiedyś za leniwego. Tego dnia każdy gospodarz stara się obsiać, choćby tylko symbolicznie, kawałek pola, by zapewnić sobie dobre plony w następnym roku.
Dlatego w polskiej tradycji ludowej Matka Boża, której pamiątkę narodzenia obchodzimy 8 września, jest postrzegana jako patronka jesiennych siewów i dlatego nazwano Ją Siewną.
Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny bierze swój początek w Kościele Jerozolimskim. Apokryfy podawały wiele szczegółów dotyczących dzieciństwa Maryi, podkreślając, że przyszła Ona na świat, jako córka starszych już wiekiem małżonków Joachima i Anny, w Jerozolimie, w pobliżu świątyni. Pielgrzymi przybywający do Jerozolimy już od V w. nawiedzali kościół Najświętszej Panny „w miejscu Jej narodzenia”. Tak więc można przypuszczać, że uroczystość poświęcenia tej bazyliki zapoczątkowała święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Obecnie wspomniana bazylika nosi imię św. Anny, a w niej jest czczona figurka Maryi jako małego dziecka. Z Jerozolimy tradycję tego święta przejął Kościół w Konstantynopolu.
W Kościele Zachodnim święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny występuje po raz pierwszy w kalendarzu liturgicznym biskupa Reims w dzisiejszej Francji – Sonnancjusza (614-631). Za pontyfikatu papieża Sergiusza I (687 – 701) to święto nabiera dużego znaczenia, zostaje zaliczone do czterech wielkich uroczystości Maryjnych połączonych z procesją stacyjną. W dniu 8 września lud rzymski wraz ze swoimi kapłanami gromadził się w kościele św. Adriana, po czym wszyscy z zapalonymi świecami udawali się w uroczystej procesji do bazyliki Matki Bożej Większej. Wierzono, że jak jutrzenka zapowiadała wschód słońca, tak narodziny Maryi zapowiadały bliskie już przyjście na świat Zbawiciela. Dzień narodzin Maryi nie tylko sprawił radość Jej rodzicom, ale stał się radością całej ludzkości, gdyż narodzony z Niej Chrystus pojedna nas z Bogiem i ofiaruje nam pokój, którego świat dać nie może (por. J 14,27).
Niech święto Matki Bożej Siewnej będzie dla nas zachętą do duchowych siewów w zaoranej ziemi duszy.
